پیش از آن که بتوانید پروژه ای را برنامه ریزی و اجرا کنید و با موفقیت به انجام برسانید باید یک مدیر پروژه استخدام کنید. یافتن کسی مناسب این جایگاه دشوار است. چنین فردی باید دارای طیفی از مهارت‌های نرم و تخصصی باشد.
وقتی برای اولین بار مسولیت مدیریت یک پروژه به عهده تان قرار می گیرد، احتمالا سوالات زیادی برای شما ایجاد خواهد شد. سوالاتی از جمله، چطور آن را شروع کنم؟ چه قدم هایی باید برداشته شوند تا پروژه به انتها برسد؟ چگونه یک تیم اجرایی با کیفیت بالا تشکیل دهم؟ در این فرآیند از چه کسانی می توانم کمک بگیرم؟
اگرچه در بسیاری از مواقع این دو با هم اشتباه گرفته می شوند و یکسان فرض می گردند اما تفاوت‌های مهمی میان مدیریت محصول و مدیریت پروژه وجود دارد که باید مورد توجه باشند. برای دریافتن تفاوت مدیر پروژه و مدیر محصول باید به تفاوت میان محصول و پروژه توجه کنیم.
پروژه تلاشی است موقت به منظور تولید محصول، خدمت یا نتیجه‌ای منحصربه‌فرد. موسسه مدیریت پروژه (PMI) مدیریت پروژه را به کارگیری دانش، مهارت، ابزار و تکنیک در قبال طیف وسیعی از فعالیت ها تعریف می‌کند که جهت برآورده شدن الزامات یک پروژه انجام می‌شوند. مدیریت پروژه تا قبل از نیمه دوم قرن 21 به صورت غیررسمی به کار گرفته می شد اما از آن دوران به بعد تبدیل به یک حرفه ی مجزا شد.
در دنیایی کامل تیم‌های پروژه همیشه پروژه را در زمان مقرر، با کیفیت مطلوب و بدون هیچ چالشی به پایان می‌رسانند، اما همه می‌دانیم این اتفاق در واقعیت رخ نمی‌دهد. ما انسانیم و اشتباهات گریزناپذیر هستند. آشنایی و مطالعه اشتباهات رایج میتواند به ما کمک کند تا از بروز آنها جلوگیری کنیم.
هنگامیکه به تعریف پروژه از دیدگاه PMBOK می پردازیم، به تلاش موقتی جهت خلق یک محصول، خدمت یا ایده منحصر به فرد می رسیم. پروژه های استارتاپی بیشتر ماهیت تحقیق و توسعه ای دارند و بیشتر با دانش سر و کار دارند که در مقایسه با پروژه های سنتی، که از قبل بارها و بارها مورد آزمون قرارگرفته اند بسیار متفاوت می باشند. در این نوشتار به دنبال این موضوع هستیم که نشان دهیم پروژه های استارتاپی بیشتر ماهیت چابک دارند و درصورتی‌که به همین روش نیز اجرا شوند، شانس موفقیت بیشتری خواهند داشت.
نکاتی که در ادامه خدمتتون عرض می‌کنم لزومن بر اساس
چرا مدیران پروژه وقتی به پایان زمان خود می‌رسند به ناگهان احساس خطر می‌کنند؟ راز آن چیست؟ حقیقت این است که اکثر آنها هیچ ایده‌ای درباره زمان پایان کارشان ندارند. آنها حتی تصور نمی‌کنند امکان پیش‌بینی و مدیریت این زمان وجود داشته باشد و این زمان را به‌شدت قابل تغییر و خارج از کنترل می‌دانند.
کسب و کار با مجموعه‌ای از مفاهیم مانند مدیریت کسب و کار، مدیریت بازار، مدیریت مشتریان، مدیریت تامین‌کنندگان و… تعریف می‌شود. تحلیل کسب و کار در هر زمینه‌ای میتواند اتفاق بیافتد، کافیست تحلیلگر به شناسایی مسئله موجود در سازمان مبادرت ورزد. نقش كليدي تحليل‌گر، با استفاده از ابزارها و مهارت‌هایی مانند آنالیز ذی‌نفعان، طوفان فکری، تحلیل SWOT و مصاحبه و… به تحليل فرآيندهاي كسب و کار، رويه‌ها، ساختار سازماني، تحلیل سازمان و مدیریت نیازمندی‌ها و تغییرات می‌باشد.